Zbog niske kalorične vrijednosti, vještački zaslađivači preporučuju se osobama koje su na dijeti, onima s prekomjernom težinom i osobama koje boluju od dijabetesa.
Međutim, nova studija australijskih naučnika pokazala je da zamjenski zaslađivači zapravo stimulišu apetit i podstiču konzumaciju dodatnih 30% kalorija kroz hranu.
Razna istraživanja na životinjama i ljudima pokazala su da konzumiranje vještačkih zaslađivača može stvoriti osećaj gladi i realno povećati apetit. Tek je nova, obilna studija vođena od strane stručnjaka Centra „Čarls Perkins“ pri Univerzitetu u Sidneju, a u saradnji sa Institutom za medicinska istraživanja „Garvan“, otkrila zašto dolazi do ove pojave.
Milioni ljudi u svijetu redovno koriste sukralozu, vještački zaslađivač niske kalorične vrijednosti. Većina takvih zaslađivača dobija se iz saharoze, a među najpoznatijima su aspartam, kalijum acesulfam, neotam, natrijum ciklamat i saharin.
Testiranja sprovedena na muhama, kojima su tokom pet dana davani vještački zaslađivači, pokazala su da su ovi insekti nakon hronične izloženosti zaslađivačima, bili hiperaktivni, da su patili od insomnije, od netolerancije na glukozu, da su imali veću potrebu za slatkim, kao i pojačan apetit te su konzumirali više kalorija.
Naučnici su ustanovili da vještački zaslađivači mjenjaju način na koji mozak percipira ukus slatkog na nivou centara za nagrađivanje – pojačavao ga je, stvorivši neravnotežu između nivoa „pravog šećera“ i nivoa glukoze, što je organizam podsticalo na konzumiranje još više šećera. Kada konzumiramo “pravi šećer” u mozgu se oslobađa dopamin, a u krvi raste nivo glukoze.
U slučaju vještačkih zaslađivača, dopamin podstiče osjećaj zadovoljstva, no, s obzirom na to da zaslađivači ne sadrže šećer ne raste nivo glukoze u krvi, zbog čega organizam kao nadoknadu traži kalorije iz hrane.
Rezultati testa bili su isti i kod pacova, i objavljeni su u časopisu Cell Metabolism.