Jedina terapija teškog oblika parodontopatije, hronične infekcije koja zahvata zubno meso i kost koja podupire zube, dosad su bili antibiotici…
Međutim, naučnici su otkrili da ekstrakt borovnice ima slično antibakterijsko i protivupalno dejstvo, te da može zamjeniti antibiotike. I to nije sve.
Prema pisanju magazina „Dental tribune international“, divlje borovnice su dobra zamjena za sve ljekove protiv parodontopatije.
Istraživači Univerziteta Laval u Kanadi testirali su efikasnost ekstrakta iz divlje borovnice protiv jedne od glavnih bakterija povezanih sa paradontopatijom.
Otkrili su da bogat ekstrakt polifenola uspješno inhibira rast tih bakterija, kao i njihovu sposobnost da formiraju biofilm. Osim toga, ekstrakt borovnice blokira molekule koji učestvuju u upali.
Antibakterijsko i protivupalno dejstvo divlje borovnice nagovještava pojavu nove, prirodne terapije protiv paradontopatije, zaključili su istraživači. Oni dalje navode da se trenutno radi na razvoju oralnih aparata koji otpuštaju ekstrakt nakon pranja zuba i time ubrzavaju liječenje paradontopatije.
Paradontopatija
Parodontopatija je, poslje karijesa, najrasprostranjenije hronično oboljenje desni i potpornog aparata zuba, čiji krajnji stadijum dovodi do gubitka zuba.
Prvi znak bolesti je krvarenje iz desni, neprijatnu pojavu koja pogađa veliki dio stanovništva. To je ujedno i upozoravajući simptom za odlazak na pregled kod stomatologa. Ako se ne zaustavi na vrijeme, desni postaju crvene, otečene, a zubi se klimaju… Na kraju dolazimo do toga da rasklimani zub može samo da se izvadi.
Uklanjanje dentalnog plaka i kamenca se smatra najvažnijim zahvatom u liječenju jer je on uzrok nastanka gingivitisa (upale desni) ili parodontopatije. On mehanički iritira gingivu i dovodi do upale. Zubni kamenac treba uklanjati bar dva puta godišnje, a najbolje bi bilo četiri puta.
Ljudi koji ne liječe parodontopatiju imaju veći rizik da obole od bolesti srca, osteoporoze, reumatoidnog artritisa. To se dešava zato što se u parodontalnim džepovima nalaze velike količine bakterija koje nekada polako, nekada agresivno razaraju kost i potporni aparat zuba. One putem krvi odlaze u druge organe i oštećuju ih. Njihovom širenju znatno potpomaže činjenica da je maksilofacijalna regija najprokrvljenija u organizmu.
