Ukoliko ne vjerujete u podatke o sigurnosti aspartama i drugih zamijena za šećer, uskoro ćete moći da mršavite uz prirodnu zamijenu, paragvajsku biljku steviju.
Vještački zaslađivači došli su pod lupu javnosti zato što ih veliki broj ljudi koristi iz zdravstvenih ili estetskih razloga. Kada upotreba zaslađivača traje godinama, svakako da se onaj ko ih uzima mora zapitati koliko su oni bezbjedni. Američka uprava za hranu i lijekove je nedavno odobrila upotrebu pet vještačkih zaslađivača: saharina, acesulfam-kalijuma, D-tagatoze, sukraloze i aspartama, u koji se najviše sumnjalo. Ovaj posljednji najčešće se koristi u popularnim dijetalnim gaziranim pićima. Pripisivana su mu mnoga negativna dejstva, od kroničnog zamora, glavobolje, vrtoglavice, depresije, mučnine, bolova u stomaku, preko dijareje, duplog vida, slabosti, napada, gubitka pamćenja, osipa, problema sa spavanjem, do tumora mozga.
Prema riječima Rut Kava, rukovodioca ishrane Američkog savijeta za nauku i zdravlje, aspartam ispoljava negativan uticaj jedino na osobe koje pate od fenilketonurije, genski determinisanog poremećaja metabolizma amino-kiselina. Osim toga, nije ga dobro koristiti za kuhanje jer se pretvara u različite otrovne supstance.
Saharin je prvi sintetski vještački zaslađivač, napravljen 1879. godine. Bio je u upotrebi tokom Prvog i Drugog svjetskog rata, kao zamijena za tada deficitaran šećer. Sedamdesetih godina bio je zabranjen jer ga je jedna kanadska studija dovela u vezu sa pojavom raka bešike. Kasnije se ispostavilo da ne ispoljava nikakva toksična dejstva na ljudski organizam.
No, ako ne želite da se mučite razmišljanjima da li su u pravu oni koji hvale ili oni koji kude vještačke zamijene za šećer, a ipak želite da “čuvate liniju” i pri tom obožavate slatkiše, ili bolujete od šećerne bolesti – rješenje je na pomolu! Bioekološki centar iz Zrenjanina, naime, kroz oko mjesec dana izbacuje na tržište potpuno nov proizvod, prirodni zaslađivač steviju, poznatu i kao “medeni list”. Kako kaže financijska direktorka ovog centra Danijela Dimitrijević, prvi put u Jugoistočnoj Europi pojaviće se prah ove paragvajske biljke, pedesetak puta slađi od šećera. Biće pakovan u ambalažu od sto miligrama, a moći će da se nabavi u apotekama, prodavnicama, klubovima dijabetičara i pouzećem.
Kod upotrebe stevije bitno je pridržavati se uputstva o potrebnim količinama, a važno je napomenuti i da visoke temperature ne škode njenoj slasti, pa može i da se kuha ili peče.
Stevija je, inace, zeljasta biljka, koja naraste do oko 30 centimetara, a koristi se njeno ukusno lišće osvježavajućeg ukusa. Ono sadrži glikoide (stevoiside, rebaudoside i dulkoside), kao i proteine, vlakna, ugljene hidrate, željezo, fosfor, kalcijum, kalijum, natrijum, magnezijum, cink, flavonoid rutin, vitamine A i C i ulje s 53 druga sastojka. Sve to čini je prirodnim dodatkom ishrani koji nudi mnoge koristi za zdravlje.